یادته یه روز بهم گفتی هر وقت خواستی گریه کنی برو زیر بارون که نکنه نامردی اشکاتو ببینه و بهت بخنده....گفتم اگه بارون نیومد چی؟گفتی اگه چشمای قشنگ تو بباره آسمون گریش میگیره....گفتم یک خاهش دارم:وقتی آسمون چشمام خواست بباره تنهام نذار.گفتی بهم چشم.حالا امروز من دارم گریه میکنم نه آسمون میباره و نه تو کنار منی
در عمق چشمان زیبای تو مفهومیست به نام عشق که در قلبت نهفته
دستان تو تنها دستان آشنا با من است،چشمان تو تنها آشنا با من است،زان پس بدان خاک را برای تو گل می کنم،دنیا را برای تو گلستان میکنم
من زیبایی را در تو حس کردم.من عشق را با تو باور کردم.من درخت زندگیم را با بوسه های تو تزئین کردم.من از وجود تو بال پرواز بدست آوردم،حالا در آسمانم تا ستاره ها را بچینم و به دور گردنت بیاندازم.من تو را دوست دارم تو چطور؟
۱.مرا ببخش زیرا وقتی کوله بار غمها و ناراحتی هایت را به دوش انداختم و آنها را دیدیم.دیدم که این غمها و دردها همان غمهایی است که من برای تو درست کرده ام
۲. عشق مثل آب می مونه که می تونی توی دستت قایمش کنی آخرش یه روز دستت رو باز می کنی میبینی نیست.قطره قطره چکیده بی آنکه بفهمی اما دستت پر از خاطره هاست یک شب یک ستاره از آسمون افتاد تو دستم بهم گفت دنیارو می خوای یا عشق رو ؟ بهش گفتم هیچ کدوم.گفت چرا ؟آخه من یک عشق دارم که خودش یک دنیاست،دوستت دارم